Ga naar de inhoud
Home » Ontstaan van de osteopathie

Ontstaan van de osteopathie

    Osteopathie is een holistische geneeswijze die, in tegenstelling tot vele andere holistische geneeswijzen, zijn oorsprong in het westen heeft. De grondlegger van de humane osteopathie is de klassiek geschoolde Amerikaanse arts Andrew Taylor Still (1828- 1917). Na de dood van drie van zijn vier kinderen ten gevolgen van een meningitis epidemie (hersenvliesontsteking), concludeerde Still dat de huidige geneeskunde ineffectief was. Hij twijfelde aan de volledigheid van zijn kennis en leerde vervolgens het lichaam op een andere manier te bekijken. Still kwam na onderzoeken, zoals vele dissecties, tot het inzicht dat gezond weefsel een zekere mate van beweging moet vertonen en dat beperkingen daarin een nadelige invloed kan hebben op de gezondheid. Zijn experimentele bevindingen integreerde hij met zijn klassiek geschoolde medische werkwijze en zo ontwikkelde hij het osteopathisch concept. Still ontdekte een manier om met zijn handen weefsels met verminderde beweeglijkheid op te sporen en te behandelen. Deze behandelwijze was toen én is nu nog steeds actueel om blokkades in het lichaam op te heffen en zo het zelf herstellende vermogen te optimaliseren.

    In 1892 stichtte hij ‘ The American School of Osteopathy’ (nu AT Still Universiteit ) in Kirksville ,Missouri op. In 1966 is osteopathie in de VS wettelijk gelijkgesteld aan de reguliere geneeskunde. Via Engeland en Frankrijk is het naar Europa overgewaaid. Osteopathie toegepast bij paarden ontstond in de jaren 70, waarvan Pascal Evrard, Dominique Ginieaux en Janek Vluggen de grondleggers zijn.

    Bron: ‘The philosophy and mechanical principles of osteopathy’, A.T. Still (1902).
    ‘Niets is standard in de osteopathie’, De hoefslag (2016).

    Deel deze post op social media